πνεύμαρθρο

το, και πνεύμαρθρος, ο, Ν

ιατρ. η παρουσία αέρα στο εσωτερικό μιας άρθρωσης εξαιτίας τραυματικής διανοίξεως ή προκλητή για την εκτέλεση αρθροπνευμονογραφήματος.